Vergunningverlener Dennis Dekkers over de almaar verschuivende kaders van de stikstofwetgeving "Het loopt veelal spaak op het 'natuurdeel'"
"Het nieuwste hoofdstuk is dat de Provincie Noord-Brabant de natuurvergunningverlening tot nader order stil heeft gelegd. Behoorlijk ingrijpend, met name voor de agrariërs."
Dennis Dekkers is al sinds het ontstaan van de OMWB één van de vaste agrarische vergunningverleners. Nu het stikstofvraagstuk voortdurend een nieuwe wending neemt, neemt de complexiteit van zijn werk almaar toe.
Wat maakt dat je dit werk graag doet? “Het is weliswaar complex, al die verschillende wet- en regelgeving die ook nog eens vaak verandert. Maar als ‘milieuman’ zie ik er een uitdaging in, om binnen de kaders van wat de wet toelaat, aanvragen te behandelen en zorg te dragen voor een schone, veilige en duurzame leefomgeving. Tegelijkertijd vind ik het nét zo belangrijk dat bedrijven de ruimte hebben om zich te ontwikkelen. Het doel is voor mij altijd tweeledig. Het is mooi als het beide kan. Dat het bedrijf kan ontwikkelen, niemand daar last of hinder van zal ondervinden en er geen negatieve effecten ontstaan voor milieu en natuur.” Wat heb je zien veranderen in de wet- en regelgeving? “De milieu wet- en regelgeving en met name de kaders rondom stikstof zijn al zo vaak veranderd. Dan was er weer een aanpassing, die bleek niet haalbaar, dan werd het weer afgeschoten met een uitspraak van de Raad van State. Toen de OMWB begon was er nog volop ontwikkelruimte beschikbaar voor agrariërs om de bedrijfsvoering aan te passen, nu niet meer. Toen werkten we met de PAS (Programmatische Aanpak Stikstof, red.) maar die tijd ligt alweer ver achter ons. Er waren wisselingen tussen een vergunning- en meldingsplicht. Nu kan er intern gesaldeerd worden en dat gaat weer vergunningplichtig worden. Het nieuwste hoofdstuk is dat de Provincie Noord-Brabant de natuurvergunningverlening tot nader order stil heeft gelegd. Behoorlijk ingrijpend, met name voor de agrariërs. Het maakt dat we wederom moeten wachten op nieuwe aangepaste wet- en regelgeving.” (tekst gaat verder onder de foto)
In welke mate heb jij contacten met die agrarische bedrijven? “Als een agrarisch bedrijf wil uitbreiden of bijvoorbeeld luchtwassers wil installeren, moet het een vergunningaanvraag indienen. Daarvoor moeten ze bij de OMWB informatie aanleveren over geur, geluid, ammoniak, fijnstof, risico's voor gezondheid etc. Dat vergt veel onderzoeken en berekeningen. Zo’n bedrijf kan dat niet zelf, daar schakelt het dan een adviesbureau voor in. Wij beoordelen als vergunningverlener vervolgens namens de gemeente of een aanvraag voldoet. Negen van de tien keer ontbreekt er nog bepaalde informatie of moeten er nog gegevens aangepast worden. We hebben gedurende de vergunningprocedure regelmatig contact met de aanvrager of adviseur. We bespreken dan wat er wel of niet kan. Soms komt een aanvraag ook tijdelijk stil te liggen. De huidige stop op vergunningaanvragen bijvoorbeeld die effect kunnen hebben op de natuur. Dan komen we met een vervelende boodschap, want veel agrariërs willen toch verder ontwikkelen en kunnen hierdoor niet verder vooruit.” Zie jij veel ondernemers die nog steeds ‘vooruit’ willen? “Nou, veel agrariërs zitten op dit moment in de wachtstand. Die ondernemers moeten een keuze maken: doorgaan of stoppen. Doorgaan betekent investeren, want dan moet er een emissiearm stalsysteem aangelegd worden, dat kost veel geld. Maar stoppen is weer het andere uiterste. Er wordt al maandenlang een uitkoopregeling genoemd, maar vooralsnog is volstrekt onduidelijk wat de voorwaarden zijn en welke bedrijven daarvoor in aanmerking komen. We hebben het over piekbelasters, maar niemand weet precies welke bedrijven dat zijn. De ondernemers weten nu niet waar ze voor kunnen kiezen. Dat maakt de afweging heel lastig.” Dat moet je dan toch ook merken in je werkvoorraad? “Er komen zeker minder vergunningaanvragen binnen op dit moment, maar het ligt niet allemaal stil. Het loopt tegenwoordig veelal spaak op het ‘natuurdeel’. We zien ondernemers die bewust dat deel van de aanvraag ‘loskoppelen’ van het ‘milieudeel’. Dan kan een deel van de vergunningaanvraag toch behandeld worden en kan een ondernemer verder met zaken in gang zetten, zonder dat de complete aanvraag stil komt te liggen. Daarmee ontstaat in sommige gevallen de indruk dat er nog steeds van alles vergund kan worden, maar dat is het halve verhaal. Beide toestemmingen zijn nodig om een plan te kunnen realiseren. Stikstofeffecten op de natuur zijn hoe dan ook uitgesloten. De vergunning voor het natuurdeel komt op dit moment tijdelijk stil te liggen.” Hoe lang verwacht je dat dit nog duurt? “We weten pas écht meer op het moment dat er nadere instructies zijn vanuit Den Haag. De minister heeft aangegeven dat dat medio 2023 moet gaan gebeuren. Het Brabants beleid verplicht veehouderijen om voor een bepaalde datum hun stallen emissiearm te hebben gemaakt. We moeten daarnaast nog maar eens bezien wat de uitkomst van de recente provinciale verkiezingen gaat doen met de Brabantse regelgeving. Als de natuurvergunningverlening weer doorgang kan vinden, verwachten we wel echt een grote hoeveelheid aan vergunningaanvragen. Voorlopig hoef ik niet bang te zijn dat ik op mijn handen moet zitten.”
"We moeten daarnaast nog maar eens bezien wat de uitkomst van de recente provinciale verkiezingen gaat doen met de Brabantse regelgeving."